Μια νέα μελέτη έλυσε το μακροχρόνιο μυστήριο σχετικά με τα λείψανα ενός πολεμιστή ηλικίας 2.000 ετών που βρέθηκε σε τάφο στα νησιά Σίλι. Ήταν άνδρας ή γυναίκα;

Οι επιστήμονες έλυσαν το μυστήριο ενός τάφου ηλικίας 2.000 ετών στα νησιά Σίλι, θέτοντας ενδιαφέροντα ερωτήματα σχετικά με τον πόλεμο στη Βρετανία κατά την Εποχή του Σιδήρου. Επί δεκαετίες οι αρχαιολόγοι προβληματίζονταν για το αν ο τάφος, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1999 στο Bryher (ένα εκ των νήσων), περιείχε τα λείψανα ενός άνδρα ή μιας γυναίκας. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα στο επιστημονικό έντυπο Journal of Archaeological Science, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως τα λείψανα ανήκουν τελικά σε γυναίκα.

Τα λείψανα από την Εποχή του Σιδήρου είχαν προβληματίσει τους ειδικούς επειδή είχαν ταφεί τόσο με ένα σπαθί και μια ασπίδα, που συχνά τοποθετούνταν δίπλα σε άνδρες, όσο και με έναν καθρέφτη, που συνδέεται συχνότερα με γυναικείες ταφές. Τώρα, μια νέα επιστημονική μελέτη υπό την ηγεσία του Historic England διαπίστωσε ότι τα λείψανα ανήκουν σε γυναίκα, μια ανακάλυψη που θα μπορούσε να ρίξει φως στο ρόλο των γυναικών πολεμιστών κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης περιόδου.

Η ανάλυση DNA                     

Οι αρχικές προσπάθειες να προσδιοριστεί το φύλο με παραδοσιακές μεθόδους, όπως η ανάλυση DNA, απέτυχαν λόγω της αποσύνθεσης των οστών. Το μόνο που φαινόταν από τον σκελετό ήταν ένας σκούρος λεκές από χώμα στο σημείο όπου κάποτε είχε ξαπλώσει το σώμα, ενώ ανακτήθηκαν μόνο μικρά κομμάτια οστών και δοντιών συνολικού βάρους περίπου 150 γραμμαρίων. Η επιστημονική πρόοδος, ιδίως η ανάπτυξη μιας εξελιγμένης τεχνικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Ντέιβις, σήμαινε ότι πλέον ήταν δυνατή η εξέταση του σμάλτου των δοντιών. Προχωρώντας σε αυτήν την εξέταση, οι ερευνητές ανακάλυψαν πως κατά 96% επρόκειτο για γυναίκα.

Ο Δρ. Γκλέντον Πάρκερ, αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα περιβαλλοντικής τοξικολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Ντέιβις, δήλωσε:

«Το σμάλτο των δοντιών είναι η πιο σκληρή και ανθεκτική ουσία στο ανθρώπινο σώμα. Περιέχει μια πρωτεΐνη που συνδέεται είτε με το χρωμόσωμα Χ είτε με το χρωμόσωμα Υ, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό του φύλου. Αυτό μας επέτρεψε να υπολογίσουμε μια πιθανότητα 96% ότι το άτομο ήταν θηλυκό».

Η κύρια μορφή πολέμου πριν από 2.000 χρόνια είναι πιθανό να ήταν οι επιδρομές σε εχθρικούς οικισμούς. Ο καθρέφτης και τα όπλα που βρέθηκαν στον τάφο σχετίζονται όλα με τον πόλεμο. Συγκεκριμένα, πιστεύεται ότι οι καθρέφτες μπορεί να χρησιμοποιούνταν στην Εποχή του Σιδήρου για τελετουργικές λειτουργίες, ως εργαλείο επικοινωνίας με τον υπερφυσικό κόσμο για να εξασφαλίσουν την επιτυχία μιας επιδρομής ή να «καθαρίσουν» τους πολεμιστές κατά την επιστροφή τους.

Πολεμίστριες γυναίκες κατά την Εποχή του Σιδήρου;

Τα λείψανα χρονολογούνται στο 100 ή στο 50 π.Χ., δεκαετίες πριν η βασίλισσα πολεμίστρια των Κέλτων, Βοαδίκεια, ηγηθεί μιας εξέγερσης κατά των Ρωμαίων το 60 μ.Χ. Η Βοαδίκεια αναγνωρίζεται ως εθνική ηρωίδα των Βρετανών, η οποία αντιστάθηκε στους Ρωμαίους και με την εξέγερσή της παραλίγο να τους διώξει από τα βρετανικά εδάφη. 

Η Δρ. Σάρα Σταρκ, βιολόγος ανθρώπινων σκελετών στο Historic England, δήλωσε ότι:

«Τα ευρήματα παρέχουν αποδείξεις για τον ηγετικό ρόλο μιας γυναίκας στον πόλεμο στο Σίλι της Εποχής του Σιδήρου. Αν και ποτέ δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πλήρως τον συμβολισμό των αντικειμένων που βρέθηκαν σε τάφους, ο συνδυασμός ενός σπαθιού και ενός καθρέφτη υποδηλώνει ότι αυτή η γυναίκα είχε υψηλό κύρος στην κοινότητά της και μπορεί να έπαιζε ηγετικό ρόλο στον τοπικό πόλεμο, οργανώνοντας ή ηγούμενη επιδρομών σε αντίπαλες ομάδες.

Αυτό θα μπορούσε να υποδηλώνει ότι η γυναικεία συμμετοχή σε επιδρομές και άλλα είδη πολέμου ήταν πιο συνηθισμένη στην κοινωνία κατά την Εποχή του Σιδήρου από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως, και θα μπορούσε να έχει θέσει τα θεμέλια από τα οποία θα αναδύονταν αργότερα ηγέτες όπως η Βοαδίκεια».

Το σπαθί και ο καθρέφτης που βρέθηκαν εκτίθενται στο Μουσείο των Νήσων Σίλι.

Φωτογραφίες: Historical England

Πηγή: www.tanea.gr